De Tsjech Martin Macik beleefd een geweldige start van de Rallye du Maroc. Na gisteren won hij in zijn Iveco Powerstar ook de eerste etappe. Landgenoot Vratny werd in zijn Ford op Tatra chassis tweede. Nu is het nog even koffiedik kijken ten aanzien van de definitieve uitslag omdat veel teams nog tijdstraf tegemoet zien. Er bleek een goed verstopt waypoint te zijn. Te goed voor een groot aantal teams. Dus wat het onderstaande gezever waard is moet nog blijken. Voor Macik was het een topdag. Door de fantastische start van deze rally behoudt hij zicht op de FIA wereldtitel. Daarvoor strijd hij vooral met Janus van Kasteren. Vandaag zat het voor de laatstgenoemde niet echt mee.
Pechduivel verpest goede resultaten Team De Rooy
Er wordt vaak gesproken over vrijdag de dertiende als ongeluksdag, maar dit keer lijkt de pechduivel een dag later te hebben aangegrepen om zijn nukken te laten gelden. Michiel Becx, Edwin Kuijpers en Wuf van Ginkel mochten als tweede truck beginnen aan de eerste etappe. Na een voortvarende start van Becx Competition Team De Rooy FPT, ging het helaas mis in duinen met erg zacht zand. Edwin Kuijpers: “Het ging lekker. Iedereen reed banden stuk, behalve wij. We lagen volgens mij lang eerste tot km 230. Toen kwamen we helaas vast te zitten in een scherpe duinpan en hebben daar ongeveer 50 minuten verloren. Gelukkig heeft Janus ons kunnen helpen door na enkele pogingen ons los te trekken. Daarna op het einde nog rustig aan moeten doen in verband met een leeglopende rechter voorband. Op het punt waar we vast stonden zijn we helaas ook in het verkeerde spoor genavigeerd waardoor we een waypoint gemist hebben. Helaas, maar weer veel geleerd, wat ook de bedoeling was voor ons deze rally” Met deze relativerende conclusie gaat het team zich weer optimaal voorbereiden voor de beproeving die morgen wacht. Het is nog afwachten of er teams zijn die wel alle waypointshebben gevonden. Zonder eventuele straftijd is het tijdsverlies op winnaar Martin Macik nog behoorlijk beperkt gebleven tot 5 minuten en 19 seconden.
Eén minuut na collega Becx ging Janus van Kasteren als derde truck van start. Het werd geen fijne dag voor de equipe van Boss Machinery Team De Rooy FPT. Na veertig kilometer gingen links twee schokbrekers kapot. Vanaf dat moment kon nog maar op 70% gereden worden. “Na de kapotte schokbrekers was het heel de tijd chassis op de bumperstopsen veerbladen tegen het chassis. Alleen maar klappen van achter. Da’s niet fijn rijden. Ook de achterremmen waren door de afgebroken schokbrekers beschadigd. Daarna kwamen we in de duinen en daar stond Michiel (Becx) vast. Daar zijn we best wel een tijdje mee bezig geweest, want die stond heel erg vast in heel zacht zand. Toen zijn we heel lang naar een waypoint op zoek geweest. Voor m’n gevoel een uur of zo, maar laat het drie kwartier zijn. Op het missen van dat waypoint stond een uur straftijd en die hebben we dus, want we hebben dat punt nooit gevonden.” aldus een duidelijk balende Van Kasteren. Als het stof van deze eerste heftige etappe is neergedaald zal moeten blijken hoe groot het tijdsverlies zal zijn. Voorlopig verloor het team met startnummer 500 een half uur op Martin Macik, die net als gisteren de snelste van de dag is. Hopelijk kruipt de pechduivel snel terug in z’n doosje en blijft hij daar de komende dagen lekker zitten. Met een beetje geluk kan uitgezien worden naar betere resultaten in het restant van de rally.
Ook niet de dag van Huzink
De hoge verwachtingen van Gert Huzink, Martin Roesink en Rob Buursen met de Hybride Renault rallytruck konden vandaag nog niet worden waargemaakt. Huzink deed ons verslag: “Het was niet onze proef, veel stenen, schakel flipper van stuur gebroken waardoor schakelen moeilijk werd, en daardoor 40 minuten vast gestaan in de duinen. Verder nog een lekke band gehad, waypoints gezocht, dus absoluut niet onze dag.” Wat dat betreft zien we over een brede lijn meer balende dag euforische deelnemers. Sterker nog: Die hebben we nog niet gehoord of gesproken. Natuurlijk kijkt iedereen wel weer vooruit naar betere tijden. Gert Huzink laat weten dat ze er morgen weer vol tegenaan zullen gaan.
Anja van Loon op haar kant
Ai, ai, ai, hoeveel ellende kunnen we nog verstouwen. Normaal hebben we in de verslaggeving altijd een balans tussen euforie en teleurstelling. Vandaag gaat de boeken is als een collectieve baaldag. In ieder geval wat betreft de Nederlandse deelnemers in het truckklassement. Ook Anja van Loon liep tegen een slechte dag aan. Na ruim 220 kilometer zonder problemen en met de vierde tijd in zicht, valt de truck van Anja op z’n kant. Daardoor verliest het damesteam ongeveer 1,5 uur. “Dat is wel balen, het gebeurde in een split second. Gelukkig kunnen we gewoon verder, maar het is wel jammer. Tussen plaats 4 en 8 zat maar een paar minuten, dus het was erg spannend. We gaan de truck vanavond goed nakijken en dan kunnen we morgen weer rijden. Ik ben blij dat we aan de finish zijn gekomen.”
Rainbow Truck Team beleefd taaie dag
Navigator Tjeerd van Ballegooij begint zijn relaas met een understatement van jewelste: “Het was een taai proefje” Man, man, man; wat een zware dag kregen de deelnemers van de Rallye du Maroc voor de kiezen. De spreekbuis namens de mannen in de MAN vervolgd: “De eerste tweehonderd, tweehonderdvijftig kilometer was gravel, hard en op snelheid. Er zaten ook best wat kilometers kleine duintjes in. Wel geniepig. Een paar op z’n kant. We hebben de dames (Anja van Loon, Floor Maten en Marije van Ettekoven) overeind moeten zetten. We hebben een waypoint niet kunnen pakken. Helaas, maar we zijn veilig binnen en hebben best hard moeten werken. Zowel Gerrit, Klaas als ik, om de truck heelhuids weer terug in het bivak te krijgen.” Het was dus een taai dagje en de heren zijn blij dat ze binnen zijn.
DDW deelt ook mee in de collectieve malaise
Na de pechdag van gisteren en een flinke nacht doorwerken voor de monteurs, bracht vandaag nog meer malheur. De boosdoener: Een gescheurde leiding, koelwater weg… Egbert, Jan-Paul en Marijn zijn wel erg tevreden over de snelheid van de truck. “De truck gaat echt hard nu. De bak is goed, niks meer aan veranderen. Vering is goed, en de snelheid zit erin. Nu dus wat technische problemen, die alleen naar boven komen als je dit soort tests doet. Dingen komen los die normaal zo vast als een huis zitten en sommige onderdelen bereiken hun breekpunt. Wil je meekomen in het geweld, dan zullen die stappen gezet moeten worden, en daarom zijn we hier.” Aldus Egbert Wingens.
Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen. Er wacht weer een lange proef, maar gelukkig weinig verbindingskilometers. Hopelijk met betere resultaten voor de Nederlandse teams
