Daar waar bijna iedereen in de blubber bleef steken, knalden Janus van Kasteren en de jarige Ales Loprais op volle snelheid door de modderige rivier én er voorbij. Daar waar velen anderen bleven steken bouwde Loprais zijn voorsprong in het algemeen klassement uit. En Janus? Die wint! Zijn tweede etappe-overwinning én hij stoomt door naar de tweede plek in het klassement. Ook Pascal de Baar zijn prestatie mogen we zeker niet onvermeld laten: tweede in de dag! Ook Valtr kon het tempo voorin goed bijhouden en wordt derde op dik vier minuten achter Van Kasteren. Helaas is er ook triest nieuws: een Italiaanse toeschouwer ging achter een duin op de route zitten, precies toen daar de truck van Loprais voorbij reed. Als je een duin op rijdt zie je niet wat daar achter is, Loprais heeft dit nooit door gehad. De toeschouwer kan het, als onze informatie klopt, niet navertellen.

Foto Boss Machinery – Team de Rooy 

Nadat de dag begon met een verbinding van 108 kilometer mocht de Iveco Powerstar met startnummer 502 als zesde truck aan de special stage beginnen. Er stond een gevarieerd parcours op het menu en de recente regenval maakte het verraderlijk. Een goede dagklassering voor Janus van Kasteren jr., Marcel Snijders en Darek Rodewald leek in het begin niet voor het oprapen. Janus doet zijn verhaal: “De dag begon eigenlijk dramatisch. We hadden na 10 kilometer in de duinen een band eraf liggen, dus die moesten we wisselen. Dat was echt jammer en daar baalde ik gruwelijk van. Tot bij kilometer 100 denk ik, ongeveer. Daar was één hele grote rivier. Ik denk zo’n 800 meter breed. Darek heeft meteen de bandenspanning heel goed laag gezet. Er plankgas doorheen, beetje aan de rechtse kant. Ik heb die 800 meter niks gezien, alleen maar gas gegeven. We draaien er links uit en we rijden 500 meter verder en zien Martin (van den Brink – red.) en Macik links vaststaan in het water. We zijn omgedraaid om bij Martin te kijken of we konden helpen, maar we reden bijna zelf vast. Dat was dus geen optie. Toen zijn we verder gereden.”

Foto Team De Rooy

Met Loprais in zijn kielzog reden de mannen van Boss Machinery Team De Rooy door. Op een bult stenen werd de spoorstang nog kapot gereden, maar ondanks het feit dat daardoor het stuur op 90 graden stond kon de Iveco veilig naar de finish gereden worden met een eerste plek als beloning. “Dat had ik niet verwacht na die lekke band van vanmorgen, 11 minuten goedgemaakt. Blij mee en op naar morgen. Wordt een zware dag.” aldus Janus van Kasteren. Op de vraag of het tactisch gezien nog uitmaakt dat hij morgen voor de Tsjechische klassementsleider mag starten besluit hij: “Ik denk niet dat het uitmaakt. Wij moeten denk ik gewoon ons ding blijven doen en hopen dat hij een foutje maakt.” 

Foto Marcin Krüger.

Nog nooit zat Pascal de Baar deze Dakar zo dicht bij de winst. Pascal tegen Rallymaniacs: “Na een kwartier in de duinen waren we Loprais al voorbij. Na een half uur hadden we Van den Brink in het zicht, maar kregen we zelf een lekke band, zodat anderen, zoals Martin van den Brink, ons voorbij konden gaan. Ik weet niet of het een overstroming was of een chot (moddermeer met een harde korst, red) maar op 130 kilometer in de proef was het een enorme bende. Macik en Van den Brink stonden tot de deuren vast in de modder. Ik was blij dat ik het hele jaar aan enduro en motorcross doe. Dat hielp me om door en langs de modder te komen. De 200 kilometer naar de finish was het plankgas. Daar kon je niet meer echt verschil maken als anderen geen fouten maakten. Ik wist dat Janus achter me was gestart en dus sneller was dan wij. Morgen gaan we er gewoon weer voor zitten en proberen we het nog een keer.”

Martin van den Brink lag het eerste deel van de etappe op een eerste plek, maar helaas zat een eerste etappe-overwinning deze Dakar er nog niet in. Martin: “We begonnen heel goed. We reden al snel naar Loprais en Mitchel toe en passeerden ze ook. We kwamen bij een rivier en zagen dat Macik, die als eerste was gestart, muurvast stond. Wij besloten om hogerop de oversteek te maken. Op een plateau in het midden stonden we veilig. We moesten nog ongeveer 200 meter. We wilden de banden aflaten, maar dat lukte niet. We namen een aanloop, maar halverwege bleven wij ook in de modder steken. We stonden daar hopeloos verloren. Gelukkig kwam Mitchel om te helpen. Janus ging er vervolgens omheen en kon zo verder. Mitchel en zijn mannen zijn gestopt en met de sleeplinten van Macik erbij kon hij ons eruit trekken. Hij heeft vervolgens ook Macik uit de modder getrokken. We zijn daarna vol doorgegaan en stevig doorgereden naar de finish. We verliezen uiteindelijk 41 minuten. Dat is jammer, maar er komen meer van dit soort dagen. Laten we het erop houden dat wij vandaag pech hadden en het geluk nog komt.” De schade is dus, met dank aan Mitchel, beperkt gebleven, Martin mag nu dan derde staan in het klassement, de eindoverwinning is nog zeker niet buiten bereik.

Foto: Ronald Loedeman

Mitchel van den Brink: “We hebben op de rustdag afspraken gemaakt. We zijn daarom heel voorzichtig gestart en hebben gewacht op mijn vader en op Janus, die 17 minuten later van start ging. Toen we bij de rivier kwamen heeft Erik Kofman, de navigator van pa, ons op tijd ingelicht. Daar was ik heel blij mee. We reden daarom om de waterbedding heen en zo konden we helpen. We hadden wel extra lint nodig om bij de trucks te komen. Eerst hebben we mijn vader geholpen en toen Macik. Ook het touw van Ben van de Laar hadden we nog nodig en hebben hem ook losgetrokken. Daarna ging het goed en hebben we lekker tempo gereden. Dat we vandaag 55 minuten verliezen is heel jammer. We staan nu zesde. Valtr gaan we nog wel inhalen. Op basis van onze snelheid moet dat lukken. Op eigen kracht verder naar voren komen zal niet lukken. Dan moet de rest fouten gaan maken. We zullen het wel zien de komende dagen.”

Foto Van de Laar.

Ben van de Laar, net uit de proef: “Het was een tricky proef. Heel zware ondergrond, door de regen en alles was het heel zwaar om er door te komen. Voor de neutralisatie lag een waypoint heel lastig, waarbij we een rivier moesten doorkruisen. Daar stonden Martin van den Brink en Martin Macik vast. We hebben het op een gegeven moment toch gewoon geprobeerd en ook wij reden vast. Uiteindelijk heeft Mitchel met zeven of acht koorden en elastieken aan elkaar de meesten los kunnen trekken en hebben we elkaar geholpen. Vanuit daar werd de proef eigenlijk steeds beter. We konden goed blijven doorrijden, we waren als negende over de finish, over het algemeen mogen we niet klagen, de truck is helemaal in orde.”

Gerrit Zuurmond: “Het ging buitengewoon goed. Alles werkt weer, de motor loopt weer perfect. Wij hebben de ergste modder kunnen ontwijken en hebben niet vast gestaan. Wij komen uit de Betuwe: wij weten hoe we om moeten gaan met klei, modder en water. We konden een goed punt vinden om over te steken en konden zo een goede etappetijd rijden. We kunnen op een hoog niveau blijven rijden. Het is alleen jammer dat we één technisch probleem met de motor hebben gehad, waardoor we een dag niet hebben kunnen rijden en niet meer voor het klassement meedoen. Ze zeggen dat het voor 90 procent duinen zijn morgen, en geen gemakkelijke ook. We starten pas laat, dus om niet in het donker te moeten rijden, moeten we goed opletten waar we moeten rijden.”

Vandaag hebben Ad Hofmans, Remon van der Steen en Mark Salomons uitstekend gereden, ze zijn op de 16e plaats gefinisht. Voor veel teams was het een zeer pittige dag en sommige hebben uren vastgestaan in een rivierbedding. Dit gold niet voor de heren van team de Groot. Ze besloten een stuk om te rijden en de rivierbedding over te steken waar het zicht beter was en de bedding minder breed. Hierdoor hebben ze veel tijd gewonnen op andere deelnemers en staan nu algemeen op een 14e plaats in het klassement.

Foto Wesley van Groningen

William van Groningen: “Gisteren veel onderhoud gepleegd met name op het banden aflaat systeem waar we problemen mee hadden. Vanochtend gestart met onze Jay ipv Marco. Onze Jay wilde ook graag een keer mee rijden. We hadden alleen bij de start een stroom probleem wat ons 30- 40 min gekost heeft maar de rest van de dag ging super, eerst duinen en daarna zandpaden. Ook kwamen we de modderpoel tegen waar bijna alle trucks vast gestaan hebben. Wij gelukkig niet, onze Wesley stuurde ons om de modderpoel heen, was wel 8 km omrijden maar gelukkig niet vast gestaan. Was een mooie dag vandaag en Jay had de dag van zijn leven, hij heeft in het begin zijn ogen dicht gehad in de duinen!”

Foto Nico Stijnen

De derde Eurol-Iveco kwam vandaag voor het eerst met daglicht binnen! Nico Stijnen: “Vandaag verbinding van 100 km gereden. Dan kwamen we direct in duinen van pm 60 km daarna snelle zware zandpaden op hoge snelheid.Dan weer lange ruige paden. En op paar plaatsen moeilijk te vinden waypoints maar Joël blijft zoeken. Later kwamen we in een groot blubber gat waar we zeker 5/6 trucks zagen vast liggen en ook een paar auto’s. We kozen een ander pad dan de rest, met volle kracht door dikke dikke blubber water etc. Joël en ik door de ramen volledig onder de smurrie  En Joël kon niks meer zien door de voorraam dus moest Chris goed meekijken, dan kwam de neutralisatie bij 160 km. En kregen we wat trial stukken en weet snelle paden.”

Van de Firemen op het moment van schrijven nog geen bericht, maar alles wijst er op dat ze ook heerlijk aan het modderworstelen geweest zijn! Ze zijn binnen, op maar liefst 2,5 uur achter van Kasteren, maar hey, ze zijn binnen!

De DDW-crew hielp zelf (Bouwens) en moest geholpen worden (zie het filmpje bij Ingels, hier twee blokjes onder). Er werd flink tijd verloren, maar hey, ze zijn aan de finish geraakt! Marije van Ettekoven: “WTF! In de woestijn, en natte sokken!”

Hugo Kupper: “Twee rokende banden vandaag, door een storing in het bandenaflaatsystheem twee lekke banden tegelijk!! Daarna nog lekker even in de modder gespeeld!! Verder ging het wel lekker vandaag! Kort even een buggy geholpen nog.”

Soms vragen mensen wel eens waarom je in ’s hemelsnaam met een 6×6 de Dakar zou gaan rijden. Nou, hierom dus! Heel veel mensen zullen vandaag ontzettend blij geworden zijn op het moment dat ze Ingels in het vizier kregen, en dan niet alleen omdat Jos Schotanus daar bij in de cabine zit. Jos: “Ook wij kregen natte voeten. Wij zijn er wel op eigen kracht doorgekomen (met  behulp van zandladders) maar hebben daarna een drietal trucks vlot getrokken. Na de neutralisatie hebben we nog een hele harde landing gehad waardoor we ook even moesten stoppen helaas. Voor de rest goed gelopen.”

Foto Hoondert Rally Team

Jasper Riezebos, de jarige navigator van Hoondert: “We kregen de versnelling niet meer hoog, niet meer laag, niet meer voor- of achteruit.” Ook de Renault K kon aansluiten bij de modderende deelnemers. Met een schep, een paar rijplaten en veel geduld kwam de equipe er uiteindelijk op eigen kracht uit.

Foto Kees Koolen

Vandaag hadden we het liefst gepost dat Kees Koolen achteruitrijdend zonder banden als eerste over de finish kwam… Maar de waarheid is helaas anders. Kees: “En toen was het plotseling einde van de Dakar voor ons. Midden in de proef op km 140 stopte de ECU (de computer van de motor en versnellingsbak) en CAN bus systeem (het communicatie systeem wat de computer met alle sensoren en besturing verbindt) er mee. Tja en dan sta je daar. We starten vanochtend als 7e truck en stonden ook 7e in het klassement doordat Soltys nog een straf had gekregen. Soltys startte 30 seconden achter ons in de proef en in de eerste 50km duinen gingen we om beurten op kop. Daarna kwamen er lange zware stukken die nog nat waren en reden we weg bij Soltys. Op km 137 zagen we 3 (of 4..) van de eerste trucks vast staan in een flink brede bijna droge rio. Dus we zijn daar 2km verder gereden omdat er vast een betere oversteekplek zou komen en zouden daarna terug rijden om verder te gaan. We gingen op die plek redelijk gemakkelijk de rio door. Super enthousiast waren we dat we vandaag een top 3 notering zouden scoren. Maar dat enthousiasme duurde maar een paar seconden. Toen we net door de rio waren stopte de truck er plotseling mee. We hebben nog 3 uren alles geprobeerd maar de truck was met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen. Uiteindelijk kwam er een bezem (6×6) truck van de organisatie en als we nog verder zouden kunnen (wat niet kon) zouden we toch buiten de maximale proef tijd komen en zouden we uit de officiële race zijn. Het team wat eventueel een nieuwe ecu zou kunnen brengen zou nog eens minimaal 3 uren nodig hebben om bij ons te komen. Dus hebben we de 6×6 truck gevraagd ons naar de weg 15km verderop te slepen zodat het MM team de truck kan komen opladen. Geen van ons 3’en heeft er lol aan om als “Experience / ervaring” de Dakar voor spek en bonen uit te rijden dus we gaan ook niet verder morgen maar terug naar Ryiad en dan weer naar Nederland. Jammer maar helaas.”

Foto Edwin van der Vegt

Bij Giso Verschoor zien we weer gekke dingen staan op trackingdakar. Ach, dat krijg je met een snelle service truck!

Foto via Ard Munster op de rustdag.

Als we het goed zien zijn Tomecek en Ard Munster vandaag niet gestart. We zoeken nog uit of dit klopt en zo ja, wat hier aan de hand was.

Foto DAF de Rooy Classics, rustdag.

In 1985 is de DAF 3300 Dubbele Kop mee geweest als servicetruck in de wedstrijd Parijs-Dakar. Dit ter ondersteuning van de eveneens legendarische DAF 3300, met de bijnaam The Bull. Die winnende truck wordt komende tijd geprepareerd om volgend jaar ook deel te kunnen nemen aan de Dakar Classics. Hoe mooi is dat? In 1985 zat de Dubbele Kop vol reserve onderdelen en de voorraad eten. Toen reden de servicetrucks trouwens nog dezelfde route als alle deelnemers. Nu gaat dat totaal anders. Er wordt tegenwoordig onderscheid gemaakt tussen snelle servicetrucks in de wedstrijd en “gewone” servicetrucks die over geasfalteerde wegen van bivak naar bivak rijden. De Dubbele Kop heeft in het bivak een eigen servicetruck staan. DAF De Rooy Classics kon via het DAF Museum aan een prototype takelwagen komen, die jaren lang dienst had gedaan op de proefbaan van DAF bij Sint-Oedenrode. De truck is perfect onder handen genomen in de Dakarloods van Team De Rooy. Afgelopen dagen bleek dat het maar goed is dat de mobiele werkplaats ter assistentie meegekomen is. De Dubbele Kop leek zonder problemen de rustdag te halen toen er zondag plots problemen kwamen met de versnellingsbak. Janus van Kasteren sr., Thijs Heezen en Herman Keijsers keerden direct terug naar het bivak. Corné Blok en Remco De Vos zijn direct diagnose gaan stellen en na wat zoekwerk en rondbellen werd besloten dat de versnellingsbak vervangen moest worden. Een mooie klus voor de rustdag. Zo stond de truck op tijd weer aan de start van de proef van vandaag. Herman Keijsers was niet geheel fit en zo mocht Corné instappen bij Herman en Janus sr. Na een verbindingsroute van143 kilometer startte de equipe met startnummer 901 aan de special stage van 233 kilometer. Halverwege hoorden de mannen een onbestemd geluid van onder de truck. Er werd besloten niet in de special stage te stoppen, maar na de proef de auto te checken. De oorzaak werd snel gevonden in een gebroken veerblad. Na opnieuw een verbindingsroute, nu van 258 kilometer, wordt het veerblad vervangen en verder zal de dagelijkse checklist worden afgewerkt. Het serviceteam is dus aan het werk gezet en de avond gevuld.

Voorlopige uitslag etappe 9:
1 JANUS VAN KASTEREN 03H40M52S
2 De Baar +0:03:06
3 Valtr +0:04:21
4 Loprais +0:11:09
5 Paskevicius +0:11:17
6 Vratny +0:19:42
7 Soltys +0:21:33
8 Martin van den Brink +0:41:00
9 Van de Laar +0:47:19
10 Macik +0:55:08
11 Mitchel van den Brink +0:55:08
12 Zuurmond +0:55:55
13 Sugawara +0:56:26
14 Kovacs +0:57:34
15 Kasak +1:00:51
16 Hofmans +1:09:58
17 Herrero +1:13:33
18 Van Groningen +1:31:02
19 Stijnen +1:47:18
20 Bellina +2:33:21
21 Richard de Groot +2:38:13
22 Wingens +2:43:40
23 Behringen/Kupper +2:49:57
24 Ingels/Schotanus +3:13:51
25 Bouwens +3:18:23
26 Gonzalez +3:29:09
27 Martins +3:34:14
28 Hoondert +3:50:13
? Verschoor ?
DNF Koolen
DNS? Tomecek/Munster

Voorlopige tussenstand klassement na etappe 9:
1 Loprais 40H22M59S
2 Van Kasteren +0:26:54
3 Martin van den Brink +0:46:08
4 Macik +1:17:50
5 Valtr +2:33:14
6 Mitchel van den Brink +2:35:50
7 Soltys +5:03:34
8 Van de Laar +8:10:26
9 Vratny +9:35:16
10 Sugawara +10:35:07
12 Richard de Groot +12:15:09
14 Hofmans +17:40:31
16 Ingels +32:56:47
17 Stijnen +39:14:40

Morgen staat er een verbindingsroute van maar liefst 509 kilometer op het menu. We duiken voor het eerst het gevreesde Empty Quarter in. De eerste proef daar lijkt kort met 114 kilometer, maar de ervaring leert dat de korte proeven ook erg zwaar kunnen zijn. De rijders krijgen alleen maar zand en veel duinen op hun pad.