Het terrein bestond vandaag uit veel duinen, maar ook verraderlijke chots; drooggevallen rivierbeddingen met zachte moerasachtige plekken die op het oog slecht te zien zijn. Rij je daar verkeerd, loop je het risico dat je voertuig wegzakt en er niet meer uitkomt. Martin van den Brink zit al de hele Dakar vaste prik voorin, vandaag was hij eindelijk aan de beurt om het allerhoogste trapje van het erepodium te beklimmen. Doordat teamgenoot én grootste concurrent Janus Van Kasteren vandaag een paar keer stil kwam te staan, is Martin hem in het algemeen klassement flink genaderd, nog maar een dikke minuut achterstand. Laten we hopen dat de heren geen Senna-Prost toestanden gaan krijgen en samen de bovenste plekken in het klassement ook zondag nog vast weten te houden. Dat er vandaag geen maat op Van den Brink senior stond bewijst ook de afstand tot nummer twee, Martin Macik: 18 minuten en 8 seconden. Pascal de Baar werd derde vandaag, op slechts tien seconden achter de MM-Iveco.
Martin van den Brink: “Het is niet te geloven. Aan de finish komen we 1 minuut en 12 seconden tekort om de leiding in het klassement over te nemen. Je verzint het niet!”
Martin vervolgt: “Wat een etappe. We werden in het begin door Mitchel op sleeptouw genomen en konden zo mooi de sporen volgen. We reden zo naar Macik, Janus en De Baar toe en we konden op deze manier de toppen en afstappen goed overzien. Op een gegeven moment zagen we de equipe van Janus van Kasteren in een duinpan liggen. Mitchel is gestopt om hem te helpen. Wij zijn vol doorgegaan. We winnen de etappe en zijn daar heel erg blij mee. Alles is mogelijk en wij geven niet op tot de laatste meters.”
Voor Mitchel van den Brink verliep de etappe minder voorspoedig. Na een goed en sterk begin verloor de equipe van Mitchel, Moi Torrallardona en Jarno van de Pol 1 uur 41 minuten. Nadat Mitchel hulp had verleend aan de onfortuinlijke Janus van Kasteren kwam de jonge Harskamper zelf in de problemen. De techniek liet de formatie van Eurol Team De Rooy in de steek. Mitchel: “De turbo speed sensor ging kapot. We konden geen duin meer opkomen. We moesten veel omrijden en dat kost veel tijd. Gelukkig haalden we de finish.” In het bivak, waar de service dus ontbreekt, bleek dat vader Martin een sensor bij zich heeft. De mannen hebben het onderdeel al vervangen en kijken uit naar morgen.
Klassementsleiders Janus van Kasteren jr., Marcel Snijders en Darek Rodewald startten namens Boss Machinery Team De Rooy als derde aan de proef. Team De Rooy had met haar drie equipes een mooi tactisch plan bedacht. Van Kasteren jr. liet geheel volgens dat plan de Martin Macik voorbijgaan en de Tsjech het tempo maken. Collega De Rooy rijder Mitchel van den Brink wachtte op zijn achter hem gestarte teamgenoot en vader Martin van den Brink. Op deze wijze kregen zowel Janus als Martin rugdekking van Mitchel. Na de rustdag zijn er afspraken gemaakt en neemt de jongste Van de Brink de rol in van snelle back-up. Hij helpt de twee best geklasseerden van Team De Rooy als dat nodig is. Macik trok zoals verwacht stevig ten strijde om iets aan zijn grote achterstand in het klassement te doen. Hij leidde dan ook in het eerste deel van de proef. Bij het derde waypoint had hij echter tijd verloren en vanaf dat moment leek een prachtige 1-2-3 voor Team De Rooy in de maak. Het tactisch plan wierp perfecte vruchten af, maar die werden een beetje wrang toen Janus van Kasteren jr. zijn Boss Machinery Team De Rooy Iveco Powerstar vastreed in een duin. Gelukkig kon Mitchel zijn werk als snelle back-up doen. Hij trok de truck van Janus jr. snel los en die kon zijn wedstrijd weer vervolgen. Janus jr. kon de rest van de special stage probleemloos rijden, maar aan de finish bleek de equipe met startnummer 502 de voorsprong in het algemeen klassement bijna geheel te hebben verloren. Van de 22 minuten en 41 seconden aan het begin van de dag is er nu nog slechts 1 minuut en 12 seconden over. Martin van den Brink zit dus op het welbekende vinkentouw. Op Macik bleef de schade beperkt. De nummer drie in het klassement heeft nog steeds een behoorlijke achterstand van 47 minuten en 46 seconden op Janus van Kasteren jr. Janus: “Wat een dag! De duinen waren zo hoog, ik denk dat er veel zijn blijven steken vandaag. Er was één duinkam, daar doken we vol met onze neus in een andere duin. Toen heeft Mitchel ons er uit getrokken gelukkig. We hebben een touw om een bladveer gebonden en zo er uit getrokken. De dood of de gladiolen! Nog drie dagen. Ik heb er alle vertrouwen in. Ik verwacht dat het gaat lukken. Als wij gewoon ons ding doen en geen pech hebben.. Ik ben blij dat ik hier ben! Verder niks aan de truck. We hadden links voor een band die niet meer af wilde laten, dus maar drie banden die af konden laten. Verder is alles prima.”
De eerste helft van de marathonetappe was een zware etappe, vond Pascal de Baar. “Dat hadden ze al voorspeld”, wist hij. “Dat zeggen ze wel vaker en dan valt het mee, maar nu hadden ze wel gelijk.” Ondanks dat hij een paar keer vast was komen te zitten in de duinen, eindigde de Riwald-rijder op de derde plaats van de dag, 18 minuten achter etappewinnaar Martin van den Brink. “Gaandeweg de dag werd het zand steeds losser”, merkte De Baar. “Het leek of mijn diff niet werkte, maar zal wel niet. Het lukte mij niet om een goed ritme te vinden. We hebben daardoor ook een keer of vier even vastgezeten. Met behulp van de luchtkussens konden we er snel weer uit, dus dat was geen groot probleem. En de rest heeft ook problemen gehad.”
Richard de Groot scoorde met zijn zesde plek zijn beste daguitslag tot nu toe bij de trucks. Verder op dit moment helaas nog geen info.
Van de Laar: “Wij hebben de negende tijd bereikt in de mooiste etappe van de Dakar. We hebben zitten genieten, maar het was ook serieus hard werken om het ding aan de finish te krijgen. We hebben de hele trukendoos opengetrokken en ik was blij dat ik er was. Het was écht pittig, en dat voor de eerste dag van de marathon.”
Ondertussen zijn Ad, Remon en Mark veilig in het bivak aangekomen en hebben we van Ad Hofmans vernomen dat hij (voor het eerst echt uitgesproken) toch wel ontzettend trots is op zijn mannen in de cabine en de kwalificering die zij vandaag hebben behaald! Met elkaar hebben ze het toch maar weer mooi gedaan. Op het moment dat de DAF binnen kwam waren er nog maar een aantal trucks gefinisht en vond Ad het zelf geweldig om te zien dat alle trucks om hem heen, met veel krachtigere motoren en dus meer power om hem heen stonden en hij daar dus met zijn Dafje tussen geparkeerd stond.
Jasper Riezebos, navigator van Adwin Hoondert: “Een mooie, zware Dakardag die 100 punten krijgt. Er waren zo veel sporen. Maar we hebben de juiste koers gevonden en we zaten al best snel bij Gerrit Zuurmond, Egbert Wingens en Mathias Behringer, die een half uur vóór ons waren gestart. Het waren mooie duinen, maar met enorme afdalingen aan de achterkant. Zo steil dat we in de gordels hingen, met de neus omlaag en alleen het chott in beeld. Dan moet je zorgen dat je goed neerkomt en dan kun je ‘poink’, weer verder. En dan hup, weer steil omhoog, tegen een duin op. In de duinen zijn we alle drie supergeconcentreerd. Je wilt geen foutje maken en weer met de wielen omhoog liggen of vast staan in een duinpan. Adwin doet dat heel erg goed. De auto is ook magnifiek. Het scheelt zoveel of je een krachtige motor hebt en een automatische versnellingsbak. Met een handgeschakelde ben je altijd net te laat. Met deze kunnen we gewoon doortrekken.”
Gerrit Zuurmond: “Het was een bijzonder taaie dag. Met heel grote duinen, met links en rechts van die grote inhammen erin. Je moest echt heel goed opletten, maar het ging ons redelijk goed af. We kwamen steil van een duin naar beneden en butsten onderaan tegen een andere. Die gaf niet mee, dus daar zijn we wat kunststof verloren, de koplamp kwijt geraakt en de bumper gebroken. Ik moet er niet aan denken om in het donker in deze duinen te zitten. Brrr. Ik weet één ding zeker: na deze Dakar maak ik me nooit meer zorgen over duinen. Als je hier kunt rijden, kun je overal rijden.”
Wingens is op het moment van schrijven nog niet binnen. Jordy van Ettekoven, die namens het team de fans op de hoogte houdt vanmiddag: “Op de tracking zijn we weer een stukje verder, maar ze lijken nu alweer even stil te staan bij onze Japanse vrienden van Hino, die ook al een lange tijd niet bewogen. het vermoeden is dat men voor de goede helper trofee gaat vandaag, maar we zullen het vanavond hopelijk horen…” Inmiddels weten we dat Egbert, Marijn en Marije in de woestijn blijven slapen. Er zijn al twee banden kapot, ze willen in het donker geen overbodige risico’s nemen. Morgen bij daglicht zijn de duinen weer iets beter te behappen!
Hugo Kupper: “Heftig dagje duinen! Super lastige erbij!! Als je 1 sec uit de flow raakt zit je vast of moet je afdraaien!! Wij hebben 1 keer op een topje vastgestaan omdat we iets naar links moesten ivm een buggy. Verder ging het best goed! Op moment van finish waren we 15e.”
Tomecek en Ard Munster zijn weer binnen, als 20e op vijf uren achterstand. Ard: “Flinke dag vandaag. Duinen waren goed scherp en zacht. Door onze late starttijd was de track redelijk slecht dus weer opnieuw alternatieve routes zoeken. 2 trucks los getrokken en zelf helaas ook nog een keer moeten scheppen op een lullig duintje.”
Stijnen en Ingels zijn (als de GPS gegevens kloppen) nog in de woestijn. We weten niet of dat met eigen of andermans problemen in.
Bij Giso Verschoor zit Edwin van der Vegt in de cabine. Zijn vrouw Iris is vandaag jarig, maar is in Nederland. Vanavond geen kringverjaardag in het bivak, maar Edwin is zijn echtgenote allerminst vergeten. Kijk dan hoe lief!
William van Groningen was vanochtend duidelijk gepikeerd. Gisteren heeft de truck de start van de proef niet gehaald. Of nou ja, de startlijn wel, maar de mannen van De Rooy, die deze rally voor het onderhoud van de truck verantwoordelijk zijn, constateerden een probleem en adviseerden om maar niet die streep over te gaan. Vandaag ging het vol goede hoop dan weer van start, maar op de verbindingsroute klonk het al niet goed. Al na drie kilometer in de wedstrijd was de motor twee keer uitgevallen, waarschijnlijk door kapotte verstuivers. De Dust Warriors hebben rechtsomkeert gemaakt. In drie dagen tijd drie kilometer rijden, terwijl je je zo op de duinen had verheugd. Dat doet pijn!
De Dakar Classics begonnen vandaag aan het tweede deel van de marathon etappe. In totaal moesten de deelnemers deze dag 509 kilometer met hun klassieke rally voertuigen overbruggen, waarvan 322 aan special stage. De langste special stage deze rally met een afwisselend parcours bestaande uit mooie zandvlaktes, duinen en stukken met veel kamelengras. Het bivak zonder serviceteams lag midden in het Empty Quarter. Eén van de grootste zandbakken ter wereld. Goed uitgerust stonden de mannen van DAF De Rooy Classics aan de start. Gisteravond lagen Janus van Kasteren sr., Thijs Heezen en Herman Keijsers al rond negen uur in het mandje en vanochtend werd rond half tien gestart. Herman Keijsers grapte: “We hebben afgelopen nacht in het zogenaamde Empty Quarter overnacht. Die naam is waarschijnlijk gebaseerd op het aantal zendmasten dat daar staat.” Daarmee doelt hij op het gebrek aan internet- en telefoonverbinding. Hij vervolgt: “Een groot voordeel van dit bivak in afzondering was de extra rust die we daardoor hebben kunnen pakken. Topfit en tot op het bot gemotiveerd verschenen we aan de start.” En dat betaalde zich uit. In het eerste deel van de special stage was er sprake van een regulariteitsproef. Hierbij is het de kunst een gestelde gemiddelde snelheid zo goed mogelijk te realiseren. Voor de DAF 3300 Dubbele Kop met haar bemanning betekent dat vooral inhouden. Janus van Kasteren sr. was daarom erg blij met het tweede deel van de special stage. Dat betrof een navigatieproef. Janus sr.: “Daar kun je rijden zoals je wil. Met het vermogen van onze DAF rijden we dan iedereen voorbij. Echt geweldig! Zo mooi door die duinen en dan al die auto’s voorbij.” De snelheid zat er goed in en zorgde er voor dat Janus, Thijs en Herman bij de neutralisatie qua tijd sneller waren dan de snelste auto. Dat gaf een goed gevoel, maar bij de verplichte rustpauze moesten ze alle tot dan toe ingehaalde auto’s laten passeren. In de Dakar Classic starten de trucks na alle auto’s en ondanks het feit dat het team alle trucks en ook een groot gedeelte van de auto’s had ingehaald, moest bij de herstart weer gewacht worden tot de auto’s vertrokken waren. Dat maakte de mannen echter niet veel uit. Herman Keijsers vertelt: “Dit was voor ons geen probleem, eerder een extra stimulans. Het was vandaag echt terug naar de jaren tachtig. Net zoals in de hoogtijdagen van Jan de Rooy gingen wij alle auto’s voorbij.” Janus van Kasteren sr. vult grappend aan: “Ja, we waren net De Rooy en Harrie Vatanen. Da’s de broer van Ari.” Hiermee verwijzend naar de iconische beelden uit 1988 waarin te zien is hoe Jan de Rooy in de DAF X1 de Peugeot fabrieksauto van Ari Vatanen op volle snelheid inhaalt. De equipe van DAF De Rooy Classics haalde alle auto’s in en kwam dus als aller, aller snelste aan de finish. Dat was voor Van Kasteren, Heezen en Keijsers echt een unieke ervaring waarmee ze oude tijden deden herleven.
Voorlopige uitslag etappe 11
1 MARTIN VAN DEN BRINK 3H39M52S
2 Macik +0:18:08
3 De Baar +0:18:18
4 Van Kasteren +0:21:29
5 Valtr +0:33:50
6 Richard de Groot +0:34:13
7 Soltys +0:38:12
8 Bellina +0:38:39
9 Van de Laar +0:43:56
10 Hofmans +0:54:11
11 Hoondert +1:25:06
13 Mitchel van den Brink +1:41:25
15 Behringer/Kupper +2:28:04
16 Zuurmond +2:39:57
20 Tomecek/Munster +5:26:01
? Stijnen ?
? Ingels/Schotanus ?
DNF Van Groningen
Voorlopig klassement na etappe 11
1 JANUS VAN KASTEREN 47H02M12S
2 Martin van den Brink +0:01:12
3 Macik +0:47:46
4 Valtr +2:35:08
5 Mitchel van den Brink +3:28:02
6 Soltys +5:17:28
7 Van de Laar +8:52:42
8 Vratny +11:14:51
9 Richard de Groot +12:18:12
10 Sugawara +15:16:24
11 Hofmans +18:32:21
12 Hoondert +22:25:58
13 Bellina +26:32:01
Morgen wacht deel twee van de marathonstage met een special stage van 185 kilometer. Er wacht weer veel zand, zand en nog eens zand. Duinen, fes fes (heel zacht zand) en veel chots! Dat wordt dus oppassen geblazen in de spannende strijd om de winst in Dakar 2023.
