Na een geweldig stuivertje wisselen tussen De Rooy rijders Mitchel van den Brink en Janus van Kasteren is het uiteindelijk de jonge rijder die zijn eerste (van vele, gaan we van uit) etappeoverwinning in de Dakar ooit scoort. Ook plekken 3 (Macik), 4 (Martin van den Brink) en 5 (Koolen) zijn voor Iveco’s. Loprais (met ook een Iveco motor in zijn Praga) wordt zesde en verliest zijn koppositie in het klassement aan Martin van den Brink. Pascal de Baar is op plek zeven de snelste truck waar géén Iveco motor in zet. Maar geen hosanna bij Riwald, Huzink is nu definitief uitgevallen met zand in zijn motor.
Mitchel van den Brink: “We hebben een super mooie dag gehad! We hadden een sterke opening en hebben Janus, die een minuut eerder was gestart, ingehaald. We hebben wel 100 kilometer samen gestreden in de woestijn. Dat was heel gaaf. De helikopter vloog boven ons om de ‘battle’ te filmen. Echt super leuk.”
Steun ons!
De 20-jarige coureur gaat verder: “We hebben ook samen met Janus Loprais ingehaald. Op een gegeven moment reed ik Iets te dicht achter Janus om goed een duin op te kunnen komen. Daar hebben we wat tijd laten liggen. We zijn uit het spoor van Janus gegaan. Maar toen zat er op dat andere spoor een groot gat, dat we niet zagen. We klapten daar volle bak in. De bumper was krom, maar verder geen gekke dingen. We zijn wel even uitgestapt om te kijken. Ik ben echt super blij met dit resultaat. We hopen dat we morgen weer op deze manier gas kunnen geven.”
Janus van Kasteren: “Supermooie dag!! Heel veel met Mitchel gereden, geracet tegen elkaar, dat was echt leuk. We zijn Loprais voorbij gegaan. Ik heb niet gezien dat hij vast zat maar hij heeft flink tijd verloren en daar ben ik super blij mee. We hebben wat tijd op Martin goed gemaakt denk ik. We lagen bij de laatste stop 3½ minuut voor, maar we moesten écht rustig aan doen, want we hebben achter nog één bladveer over. Als die kapot zou gaan blijft je as achter in de duin liggen. Maar, 35 seconden achter Mitchel, niet slecht. Ik ben blij voor Mitchel, keiknap van hem!”
Martin van den Brink: “Het was weer een prachtige etappe met duinen een nog eens duinen. Wij hebben vooral met verstand gereden en ik ben zeer tevreden met deze uitslag. Mitchel en Janus kwamen ons voorbij. Wij besloten om ze te laten gaan. Laat de jeugd het maar uitvechten. Die ‘ouwe’ doet rustig aan. We zagen Loprais vast staan en wisten dat we tijd gingen winnen. Tijdwinst was de grootste doelstelling. We staan nu eerste algemeen en Mitchel pakt de dagzege. Het Brink-kamp is hé-le-maal tevreden. Wat een mooie dag. Hopelijk kunnen we dit voortzetten.”
Alsof de duvel (of de FIA, of de ASO?) er mee speelt lijkt die koppositie Martin toch niet gegund. Hij krijgt een minuut straftijd vandaag waardoor hij juist net een paar seconden achter in plaats van voor Loprais staat in het klassement. Uiteraard vroegen we even hoe dit zit. Martin: “We hebben een duin niet gehaald maar hij ging wel in speedzone 50 net voor finish , we konden geen aanloop meer nemen tegen de duin met 50 km/uur maar hij registreerde hem wel terwijl we de ander kant opreden . Net toen we binnen kwamen stond er geen melding in GPS . Erik gaat nu de situatie uitleggen en we gaan uiteraard protest maken.” Laten we er dus maar van uit gaan dat Martin morgen als koploper start, ook al leert de ervaring dat het enige wat je krijgt van discussies met de organisatie, een stevige koppijn is.
Kees Koolen weet altijd heel goed uit te leggen wat er precies mis is gegaan. Daarom ben ik blij dat we vandaag maar een kort verslag van hem kregen, er ging niks mis! Kees: “Dag zes was een goede dag voor ons! Vijfde na een proef tijd van 4 uren en 11 minuten. 24 minuten achter de winnaar van vandaag: Mitchel van den Brink. En weer een dag zonder problemen. De ingekorte proef was erg mooi. Veel duinen en een flink aantal daarvan niet zo gemakkelijk. Blij dat we voor het donker binnen waren. Langzaam maar zeker bereiden ze ons voor op de duinen die komen gaan volgende week.”
Pascal de Baar: “Op 10 kilometer maakten we een fout, waardoor Macik erlangs kon. Die hadden we echter al gauw weer te pakken en dat spelletje ging een kilometer of 20 zo door. Na de rust liep het ook niet meer zo lekker. Toen wisten we wel al dat een mooie tijd er niet meer in zat. De zevende tijd is niet slecht en we kunnen nog steeds met de top meedoen. Morgen proberen we het gewoon weer.”
Gert Huzink: “De proef ging goed vanaf het begin en direct kort op de nr 1 qua tijd maar na ca 150 km ging de motor zwaarder lopen en misten we vermogen en zakten terug van 2 min achterstand naar 11 min en bij de neutralisatie ging de motor uit en niet meer aan te krijgen, VAST en toen bleek dat de slangklem van de turbo los zat en daardoor zand door de turbo in de motor gekomen, nu wel echt einde verhaal !!”
Het was vandaag erg trendy om je truck op de zijkant te leggen. Ook Adwin Hoondert deed mee aan deze trend. Navigator Jasper Riezebos vertelt: “Het appeltje op de zijkant van de truck blijft gewoon lachen, dus doen wij dat ook maar. Het begin was mooi, met snelle piste en passages tussen de duinen door. Die duinen werden steeds hoger en scherper en moeilijker. Tot de verplichte stop op 206 kilometer ging het allemaal best goed. Een keer een band lek, maar dat stelde niet veel voor. Niet lang daarna zagen we Stijnen liggen. Die hebben we recht gezet, maar 5 kilometer later – je raadt het al – lagen we zelf op de kant. Een beetje ongelukkig, op de rand van een duinpannetje. Dat kon Nico niet alleen, dus we hebben gewacht op Dave Ingels en die heeft ons weer overeind geholpen. We kregen nog een klapband in de duinen, dus die hebben we gewisseld. Daarna zijn we aangehaakt bij Stijnen, Ingels en nog een truck. Met dat groepje zijn we bij elkaar gebleven. Met zijn vieren kijken en elkaar helpen gaat beter dan alleen. Zo zijn we in een treintje naar de finish gehobbeld.”
Van de Laar: “Het was een topdag, negende tijd! De special was heel mooi. Voor 100 procent zand en duinen, met een heel gave afwisseling van snelle tracks en duinen. Supermooi om daar met de truck doorheen te rijden. Gaandeweg werd het steeds technischer en ook de navigatie werd steeds een beetje moeilijker. Er zaten best wat lastige puntjes in.”
Simone van het Fireman team: “De mannen zijn als 10e geëindigd. Heel tevreden hiermee. Geen grote schades, wel weer achter verenpakket. Dus wordt weer lange nacht voor de monteurs na ook lange verbinding. Zijn alles aan het voorbereiden voor de marathon etappes waar ook de servicetruck mee kan. Met de regen en de kou niet echt een fijn vooruitzicht, maar dat is Dakar!”
Ad Hofmans doet het goed bij zijn debuut. Vandaag was zijn eerste ‘oei-momentje’, maar de truck kon gelukkig op alle vier de wielen verder rijden.
Ook Gerrit Zuurmond hoorde bij de ongelukkige omkukelaars. Navigator Tjeerd van Ballegooij: “Ongeveer 20 kilometer voor de finish, vlakbij een stempelpost, zijn we omgevallen met de truck. We zijn rechtgezet door Egbert Wingens. Die reed weg, maar viel 5 minuten later zelf om. Toen hebben wij hem geholpen en zijn we samen verder gereden.” Een kilometer of 4 verderop hielpen beide trucks nog een Tatra recht te zetten, die ook op de zij lag. Voor de 357 kilometer wedstrijdproef had Rainbow zodoende 6 uur en 44 minuten nodig. “Het was een heel lange dag, van in totaal bijna 1000 kilometer. Als ze dan in één keer het licht uitdoen in de woestijn, gaat de snelheid er meteen uit en wordt het een stuk moeilijker. Nu op naar het eten en een lekkere douche.”
Bij DDW was het de dag van de omgevallen trucks. Eerst hielpen ze Igor Bouwens met zijn Iveco T-Way weer op zijn pootjes, later konden ze Gerrit Zuurmond helpen. Honderd meter daarna ging het echter mis voor de truck met Buggyra motor. Op gekneusde ego’s en spierpijn van het apekooien om er uit te komen na is er met de crew gelukkig niks aan de hand. De schade aan de truck lijkt vooralsnog puur cosmetisch, maar daar komt men straks in het bivak, waar men op het moment van schrijven naar toe onderweg is, definitief achter.
Ard Munster: “Schitterend etappe vandaag. Mooie duinpartijen en snelle tracks. Grootste deel van de duinen met daglicht gereden en na de neutralisatie in het donker verder. Nog een paar listige stukken, maar we zijn ‘optijd’ gefinished. Weer geen assistentie verleend vandaag, dus de Can-Am’s van South Racing houden zich goed.”
Hugo Kupper: “Was weer een mooi dakar dagje!! Bij een van onze buggy’s een dif gewisseld. En later hadden we zelf een spoorstang met bananenkrankheit! Iets te hard een gat in omdat er ineens een truck achteruit kwam! Bij de kapotte audi s ook nog even geholpen met wat spullen. Al met al een mooie dag!!”
Jos Schotanus: “Vandaag wederom een mooie etape, enkel zand en duinen. We hebben lekker door kunnen rijden en wegen vlak voor de transfer Adwin Hoondert nog een keer recht gezet. Nu spullen klaarmaken voor morgen en dan nog even wat rust zien te pakken.”
Nico Stijnen kwam als laatste met zijn verhaal. Die moest eerst de ooooontzeeeeettttteeeeend lange verbingsroute rijden en appen achter het stuur is natuurlijk uit den boze. “Na de eerst lange verbinding begon de etappe met veel duinen cat 1. Daarba veel lange paden op hoge snelheid dan een kleine verbinding van 50 km over de weg. Vervolgens helaas weer in t donker hoge duinen cat 2. We Konden gelukkig sporen volgen van een 6×6 en dat ging goed. Tenslotte nog verbinding van 300 km. Half één (lokale tijd – red.) terug bivak.” aldus Stijnen.
Giso Verschoor: “Bij de start ging het eigenlijk al mis met een klant , benzine lekkage . Hebben we daar verholpen en dus konden ze starten. Wij waren daardoor al voor de start een half uur achter. Na 20 km moesten we al vol aan de bak. Een diff wisselen bij een buggy, 2 uur sleutelen. Daarna prachtige duinen die we ook erg snel hebben genomen . Bij 1e neutralisatie zijn we over de weg verder gereden om later dwars over de duinen in te gaan om een klant te helpen.” Weten de waypoint-staarders (zoals uw auteur) meteen ook hoe het komt dat ‘Giso 555’ ineens verdween en toen weer verscheen. Geen UFO ontvoering!
William van Groningen: “Wij zijn uiteindelijk aangekomen op het bivak na 1.025 km rijden. Team de Rooy en onze Jay zijn het onderhoud aan het doen om de truck voor vertrek van morgenochtend gereed te krijgen. Iedereen bij De Rooy staat versteld van de reparatie aan het chassis, hoe goed dit gedaan is! Nu lekker vroeg naar bed om weer fit aan de marathon etappe te beginnen. Marathon etappe betekent dat je in de avond niet naar het bivak gaat en op jezelf aangewezen bent Nou dat zijn wij ondertussen wel gewend!”
Het racebloed kruipt waar het niet kan gaan. Een regelmatigheidsrally zoals de Dakar Classics is leuk, maar voor de echte rallyrijder niet meer dan een spel. Het competitieve zit nou eenmaal in veel van de deelnemers. Zo is er onderling initiatief genomen een eigen klassement bij te houden. Zie het als een prettige rebellie om meer plezier uit de rally te halen. Het zal u niet verbazen dat de enige nog deelnemende DAF De Rooy Classics truck ruim aan kop gaat in de betreffende klasse van zware klassieke rallytrucks. Janus van Kasteren sr., Thijs Heeze en Herman Keijsers rijden rond in een geweldig sterke DAF 3300 met twee motoren. De concurrentie komt onder andere van een prachtige replica van de legendarische Tatra T815 Puma. Met de originele truck maakte de vorig jaar overleden Karel Loprais furore aan het begin van dit millennium. Een ander juweeltje is de Pagaso 7222 die eind jaren tachtig aan Parijs-Dakar deelnam. Mooie merken waarmee DAF in het verleden ook strijd leverde. Het is prachtig deze trucks in 2023 nog steeds in actie te zien. Vandaag mochten de mannen een special stage rijden van 130 kilometer. Herman Keijsers doet verslag: “Het was weer een mooie dag. Veel snelle pistes, geen duinen en weinig stenen. Door de vele regen van gisteren in dit gebied, was het opletten voor geulen die nog niet in het roadbook stonden. De pistes van vandaag waren op het lijf geschreven van onze DAF. De concurrentie had zich eigenlijk voor de start al neergelegd bij het feit dat de tweede plek vandaag het hoogst haalbare zou zijn. Helaas heeft een klein technisch mankement roet in het eten gegooid. We hebben een lek gehad in een koppeling van de luchtleiding. Daarom moest één van de de cabines gekanteld worden. Daarna was het een kwestie van aandraaien en weer verder gaan. Hierdoor kwamen we 35 seconden te kort voor de dagzege.” Gelukkig voor de competitieve Keijsers, Heeze en Van Kasteren staat de equipe nog ruim aan de leiding van het alternatieve klassement bij de trucks.
Voorlopige uitslag etappe 6:
1 MITCHEL VAN DEN BRINK 3H46M58S
2 Van Kasteren +0:00:45 (inclusief 10 seconden straftijd)
3 Macik +0:03:30
4 Martin van den Brink +0:11:41
5 Koolen +0:25:51
6 Loprais +0:26:40
7 De Baar +0:27:34
8 Soltys +0:38:21
9 Van de Laar +0:41:41
10 Richard de Groot +1:08:39
13 Hofmans +1:22:05
18 Zuurmond +2:57:11
19 Behringer/Kupper +2:59:24
20 Wingens +3:01:05
21 Tomecek/Munster +3:15:14
22 Hoondert +3:15:51
24 Ingels/Schotanus +3:32:01
26 Stijnen +3:50:47
? Verschoor ?
DNF Huzink
DNS Van Groningen
Voorlopig klassement na etappe 6:
1? Loprais 28H44M04S
2? Martin van den Brink +0:00:23
3 Van Kasteren +0:26:03
4 Macik +0:30:50
5 Valtr +1:49:10
6 Mitchel van den Brink +1:51:24
7 Soltys +3:06:07
8 Koolen +3:52:03
9 Van de Laar +4:08:38
10 Bouwens +5:52:06
13 Richard de Groot +7:58:46
15 Zuurmond +9:52:45
16 Hofmans +12:56:13
17 Hoondert +15:32:49
18 Ingels/Schotanus +24:19:48
20 Stijnen +31:41:38
Morgen dus een geïmproviseerde marathon-etappe, waar maximaal twee uur gesleutels mag worden, voor er door moet worden gereden naar het bivak, waar de deelnemers op zichzelf aangewezen zijn. Een ouderwets ingewikkelde toestand waarvan we hopen dat de organisatie wél door heeft wat precies de bedoeling is en wie waar naar toe moet.
