Nou…. Daar gaat ie… Geen coördinaten, de route niet kunnen vinden, slechte paden, dwars door de struiken heen, brandstofprobleem waardoor we moesten omrijden om te tanken. Al met al alleen zicht op de Tatra gehad en een paar achterblijvende Unimogs. Gelukkig deed de airco het en hebben we zonder schade het bivak bereikt….. Tot zo ver ons eigen avontuur, door naar het wedstrijdverslag!

Het is meteen raak. Er is ontzettend veel gebeurd. Van tevreden haantjes tot geslagen hondjes en daar tussenin een vertwijfeld groepje stokstaartjes die nog steeds geen idee hebben waar het nou fout ging. Lag het aan het roadbook? Zat daar een fout in of hebben ze zelf iets over het hoofd gezien? Hoe dan ook: Veel truckteams hebben een hele proef of een deel er van niet gereden. Er is nog steeds veel onduidelijkheid over het precieze hoe en wat, maar het schijnt dat de organisatie heeft toegegeven dat er vanuit hen een fout gemaakt is. Wat dit gaat betekenen voor de uitslag is nu nog niet helder.

De wedstrijdkilometers van vandaag waren verdeeld in drie etappes. Twee relatief korte en één lange van 83 kilometers. Er werd veel over tankbanen gereden. Zwaar voor mens en machine. De korte bulten liggen voor een grote truck net vervelend, waardoor je als rijder maar moeilijk in een cadans kan komen.

De eerste trucks die terugkeerden in het bivak waren niet van degenen die je zou verwachten. Alexander Koot van Rally Team Dust Warriors behoorde tot een viertal  truckers die de laatste proef niet in mochten. Verwarring alom over de gang van zaken en waar de schuld nou ligt. Ook Hugo Kupper zat in hetzelfde schuitje. Zijn DAF van Expeditievoertuigen Rallyteam leek er technisch gezien goed doorheen te zijn gekomen. De DAF van Koot kwam wel gehavend uit de strijd. Een kapot vooruit maakte dat hij slecht zicht had en in de voorbumper zat een behoorlijke knik. We vermoeden een plots overstekende naaldboom.

Aad van Velsen meldde zich even later als één van de eerste der favorieten op het bivak met een grote glimlach en stak een duim omhoog. Eenmaal uit de cabine bleek dat toch niet helemaal vlekkeloos was verlopen. Een groot deel van de wedstrijd reed het team in de Scania torpedo met een kapot veerblad en één van de zes cilinders deed niet mee. Desondanks lijkt een topklassering een feit. De Iveco van Ruhrtal Racing moet hij voor zich dulden.

Terwijl ik naar het Rainbow Truck Team liep, kwam ik langs Greenteam Panhuijzen. De crew was nog wachtende op de MAN, maar liet weten dat de truck van de finish op weg was naar het bivak. Bij Rainbow Truck Team werd ik verwelkomd door Simon Koetsier en Gerrit Zuurmond. Gerrit wist te melden dat ze een ronde maar één keer, in plaats van twee, had gereden. De truck had verder weinig te lijden gehad. Simon liet weten dat er een storing in het bandenaflaatsysteem zat. De monteurs waren er al druk mee bezig terwijl bij de buren van RAL 6005 de monteurs onder de truck bezig waren. Het leek daar knus en gezellig, maar het zal niet uit pure luxe zijn dat er daar gesleuteld werd. Maarten Steenbekkers zat er bezweet naar te kijken. Er leek geen paniek, dus het zal qua techniek en rijder wel in orde komen.

Bij Truck Team Holten was de sfeer gelaten. De Scania van Jeroen Müller heeft een kapotte vooras en de jonge Lucas van Geest, die in het autoklassement rijdt, heeft ernstige schade in het motorblok. Alleen zijn vader Hans van Geest lijkt het met zijn Scania-Mercedes goed te hebben doorstaan.

Terwijl ik de mannen sterkte en succes wens, zie ik de DAF van team Munsters-Lankveld binnenkomen. Nu is dit één van de weinige teams waarmee we nog nooit eerder contact hebben, dus mijn aanwezigheid wordt met enig argwanende blik bekeken. Of het ijs nu gebroken is weet ik niet, maar Frans van Lankveld vond het allemaal wel meevallen vandaag en de truck leek ook nog prima in orde.

Ik zie van afstand dat de MAN van Greenteam Panhuijzen zoals door de wachtende crew al voorspeld werd is teruggekeerd. De standaard MAN 4×4 truck wordt keurig ingeparkeerd en ook daar mogen de monteurs beginnen aan hun klus.

Bij Rally Team Dust Warriors is de truck van Koot inmiddels voorzien van een nieuwe voorruit, terwijl kopman William van Groningen zijn eveneens gehavende Iveco torpedo heeft overgedaan aan de monteurs. Ook deze truck mist een voorruit en met een stuk boomtak tussen raamrubber en dashboard geeft ook hier een vermoeden van een overstekende naaldboom, al zou het in theorie ook nog een kerststukje kunnen zijn. We houden het op het eerste. William en crew is zichtbaar aan het balen. Raph van den Elshout komt net aangelopen met goed nieuws. De organisatie heeft aangegeven dat ze een fout hebben gemaakt. Ondertussen weten we dat er tijden worden gecorrigeerd. Dat hele proces zorgt er voor dat de standaard briefing deze avond niet doorging. We zijn nu nog in afwachting van de gecorrigeerde tijden en uitslagen.

Bij Floor Dekkers van Rally Team Goldständer is iedereen druk bezig. De serieuze gezichten maken duidelijk dat er het één en ander moet gebeuren. Later op de avond verteld Floor me dat de startmotor al vervangen is. Deze was vlak voor de start van de eerste proef in de brand gevlogen. Gelukkig kon men verder, maar moest de Unimog voor iedere nieuwe proef even aangesleept worden. Verder had de truck, die deelneemt aan de extreme klasse, last met de koeling. Motortemperaturen liepen hierdoor te snel op waardoor het tempo moest worden teruggeschroefd. Al met al dus geen succesvolle dag, maar met grote vastberadenheid wordt de Unimog weer in gereedheid gebracht voor de dag van morgen.

VMD, het team wat met een GINAF torpedo in de extreme klasse rijdt, hadden verwacht wel eerste te worden, maar verloren bij de eerste proef direct al drie kwartier, ook door problemen met de koeling. Het was een zware dag en nog niet erg leuk.

Johan Elfrink zijn accu is ontploft. Of nou ja, die van zijn Mercedes-Benz Zetros dan toch. Dat gebeurde in de derde ‘leg’ van de proef, een lange stage, na het eerste rondje. Daardoor heeft hij twee uren stil gestaan. Dankzij een MAN KAT van de organisatie kon hij weer verder, het kan zijn dat dat nog extra straftijd oplevert. Elfrink is in Breslau om het veerpakket te testen, dat is allemaal prima in orde gelukkig.

Bij een tweede bezoek aan de voormalige bangeraars met hun RAL 6005 groene DAF blijkt dat er ook hier problemen met de motor waren. Ook de crew in de cabine zelf raakte een beetje oververhit, met dank aan de foutjes in het roadbook, maar ze hebben alles gereden en zijn nu in afwachting van wat hun uiteindelijke plek gaat worden.

Marc Leeuw had problemen, omdat ze de proef niet binnen de tijdslimiet hadden gehaald hebben ze er voor gekozen om voor deze etappe te stoppen en terug te rijden. Ze hadden een luchtbalg die kapot was, en ook in het begin al meerdere technische problemen, waardoor het vandaag flink tegenzat.