Aad van Velsen behaalde gisteren zijn tweede dagoverwinning. De wind was gaan liggen, dus prima omstandigheden om er eens goed voor te gaan zitten. Wat navigatie betreft viel het niet altijd mee. Er zat één punt in waar vrijwel alle deelnemers de fout in gingen. Met terugwerkende kracht laat Van Velsen weten nog te balen van vooral die eerste dag. Daar verloor de equipe zoveel (straf)tijd, dat dit niet of nauwelijks meer goed te maken is. Aad voelt zich steeds beter in de Scania en hij rijdt nu waar hij hoort. De tweede plek in het klassement, achter William van Groningen, lijkt het hoogst haalbare en die positie willen ze natuurlijk vasthouden.
Gisteren geen hoge duinen, maar wel mooie proeven die passen in de comfortzone van Van Groningen. Het was wat meer zoals bij het autocrossen. “Het was weer glijden en hobbelen. Ging echt goed! We hadden één klein foutje met navigeren, maar er stonden daar, toen we terugkwamen, nog vier buggy’s en twee auto’s met elkaar te discussiëren welke route ze moesten nemen, dus daar zat iedereen fout denk ik.” Aldus William van Groningen, die in de laatste twee kilometer te maken kreeg met een kapotte kabel voor de stroomvoorziening. Hierdoor viel eerst de headset, waarmee in de cabine gecommuniceerd wordt, uit en kort daarna zelfs de hele truck. De kabel was tegen het chassis kapot geschuurd en zat gesmolten tegen de chassis aangeplakt. Na een beetje peuteren en draadjes weer verbinden, konden ze verder. Het zoeken naar het probleem en oplossen er van zorgde er voor dat de dagoverwinning aan de groene Iveco-neus voorbij trok en terecht kwam bij de blauwe Scania-neus van Van Velsen. De neusjes rijden dus behoorlijk nek aan nek de laatste twee dagen. Twee foutjes van Van Groningen leverden evenzoveel dagoverwinningen voor Van Velsen op, die dus op het vinkentouw zit.
Alexander Koot en z’n mannen in de DAF hadden gelukkig een probleemloze dag. Ook zij kregen te maken met dat lastige punt in de navigatie en gingen even de fout in. Verder was het volgens navigator Remco Aangeenbrug een “Pijn in m’n rug en pijn in m’n nek” etappe. “Het was een mooie etappe, je kon hard rijden. Dat merk je wel. Ik ben kapot. Vooral dat laatste stuk naar de finish, dan word je helemaal door elkaar gehusseld. Daar wordt je niet blij van.” Aldus Aangeenbrug. De samenwerking in de cabine is goed en de heren stapten lachend uit de cabine.
Vandaag en morgen wachten nog flink wat duinen en hopelijk weer mooie nieuwe verhalen. We hebben vernomen dat de Iveco al lang stil staat op de proef. Op dit moment weten we nog niet waarom. Kan Aad van Velsen dan toch nog een gooi doen naar de eindoverwinning? We zijn benieuwd.
