Het blijft een kwestie van smaak, maar wij vinden het een waanzinnig mooie en brute truck. Maurik van den Heuvel wilde iets aparts en dat is gelukt: De International-Scania DKR-3! Sportief succes in de afgelopen Dakar rally bleef helaas uit na een onfortuinlijke crash. Onboardbeelden die het team online plaatste waren spectaculair, maar voor het team en bemanning natuurlijk dramatisch. Weg sportieve aspiraties en een stevige streep door de letterlijke en figuurlijke rekening. De DKR-3 moest opnieuw worden opgebouwd. De cabine werd afgeschreven, maar het chassis had de dubbele flikflak met salto (hoge score van de jury) wonderwel goed doorstaan. Dat was een meevaller voor oppermonteur Martijn van Rooij en z’n technische dienst in Uden. Voor de zomer was de International-Scania weer klaar en werd er in de Baja van Aragon getest. Na die test moest het veerpakket worden vervangen en dat gebeurde in Tsjechië bij MM Technology van Martin Macík en zoon. Het chassis komt daar vandaan en de truck kreeg naast het nieuwe veerpakket meteen andere updates mee. Nu staat de truck er weer piekfijn bij en de equipe van Maurik heeft zin in een nieuw avontuur. Het gaspedaal zal weer stevig worden ingedrukt. Hopelijk komt het team nu zonder keerscheuren door de zwaartste rally ter wereld heen. In potentie is het een topauto waarmee een klassering bij de eerste 10 rallytrucks zeker haalbaar moet zijn, al lijkt het daar ieder jaar drukker te worden.
Rallytrucks mocht bij een shakedown zijn van de DKR-3. Vanuit standplaats Uden reden we achter de truck aan. Dat was voor ons freaks al een belevenis van jewelste. De jongentjes in ons zouden er u tegen zeggen. Vooral leuk om in te vullen wat mede weggebruikers denken als ze in hun spiegel kijken of plots worden ingehaald door Maurik en Martijn in de DKR-3. In dat laatste zat voor ons in een bescheiden Skoda Fabia een lekkere uitdaging. Hoe hou je ze in godsnaam bij? Gelukkig reed er veel regulier (vracht)verkeer op de provinciale wegen waarover we reden. We slaagden er goed in de truck in het zicht te houden, maar een verkeerslicht werd ons toch nog fataal. Het rode licht zat ons gruwelijk tegen. Hulde aan de moderne techniek en Maurik die dit gebruikte om de locatie via Whatsapp te delen. Zo kwam alles goed en konden we getuige zijn van een middagje testen op een afwisselend stuk industriële bouwgrond waarop de truck lekker kon worden losgelaten. Het mooie natuurlijke zonlicht hielp bij het maken van video- en fotobeelden. Het werd een beeldige shakedown en na de tegenslag bij het verkeerslicht, zat het licht ons nu dus mee. Toen de duisternis zich echter meldde om in te vallen, werd het tijd om afscheid van de mannen te nemen en reden wij, freaks in Fabia, tevreden huiswaarts.
