Terugblik op Dakar 2021 met Martijn van Rooij

Deel 2: Martijn van Rooij, Dakarspeed

Met hoge verwachtingen ging team Dakarspeed de rally in. Het moest een mooie terugkeer worden van de equipe rondom rijder en teameigenaar Maurik van den Heuvel. In de nieuwe DKR 3 rallytruck werd stevig gasgegeven met een duidelijke ambitie: top 5 rijden. Martijn van Rooij, verantwoordelijk voor de bouw van de truck, weer in de cabine mee als monteur en Wilco van Oort als navigator. Het verliep goed tot dat ene moment….

We kennen de weg naar de werkplaats te Uden bijna uit ons hoofd. Martijn heet ons welkom in de hal waar het vorige jaar hard gewerkt werd aan de Scania-International DKR 3. Nu staat zijn voorganger, de oude Scania, er te wachten op een nieuw rallybestaan. Onder het genot van een watertje en een thee, gezeten op twee ietwat irritant piepende barkrukken, horen Alex Miedema en ondergetekende zijn verhaal.

Deze covid19 Dakar begon met een verplichte quarantaine en PCR test in Saudi-Arabië, waar voor het tweede opeenvolgende jaar de rally startte. Team Dakarspeed zat in een hotel waar men nog behoorlijke bewegingsruimte had. Ten opzichte van andere teams in andere hotels verteld Martijn dat ze niet mochten klagen. Over de organisatie dan ook alleen maar lof. Alleen het gebeuren rondom de PCR tests liep niet helemaal handig. Naast de afgenomen test werd een formulier met persoonlijke gegevens gewenst die met een pen moesten worden ingevuld. Die gegevens werden vervolgens verwerkt door een Arabier. Nu is Arabisch een totaal andere (schrijf)taal dan het onze en combineer dat met menig slecht handschrift en u snapt waar een probleem ontstond. Hierdoor duurde het lang voordat de juiste gegevens bij de correcte personen terug konden komen. Alsof de uitslag op die test al niet spannend genoeg was. Maar goed: alle tests waren negatief en zo kon het team toewerken naar de shakedown van de truck. Dat was maar goed ook, want er kwamen uit die stevige test een aantal zaken naar voren die je liever voor, dan tijdens de rally ontdekt. De opvallende ‘LoneStar’ neus danste iets te veel en dreigde vroegtijdig het voertuig te willen verlaten. Verder ging de spruitkop kapot. Even dacht Martijn dat het de voorbode zou zijn van een rally vol technisch malheur. Maar na de eerste etappe bleek dat ongegrond. De nieuwe truck hield zich super en bleek goed mee te kunnen in het wedstrijdgeweld. Kleine foutjes zorgden voor tijdsverlies waarvan Martijn terugblikkend zegt: “We moeten op momenten dat het verkeerd gaat iets rustiger blijven in de cabine.” Zo maakte het team een kleine navigatiefout, maar in plaats van stoppen, stukje terug en weer vanaf het goede punt verder, werd er plank gas doorgereden dwars door het kamelengras om zo weer op het juiste pad te komen. Zo kwam de truck een greppel tegen en reed de equipe twee schokbrekers kapot. “Dat zijn zaken waar we van moeten leren.” Martijn is verder super tevreden over de capaciteiten van ‘zijn’ truck.

Gek genoeg valt er niet zoveel aan te merken op dat ene fatale moment waarop het Dakar avontuur van 2021 veel te vroeg eindigde met een flinke crash. Maurik, Martijn en Wilco zitten in een lekker ritme die derde etappe op 5 januari. Ze zien Martin van den Brink niet ver voor ze rijden en aangezien ze na behoorlijk na de Harskamper gestart zijn, weten ze dat ze goed in wedstrijd liggen. Ze volgen een jeep richting een top van een duin. Dan zijn ze plotseling in het luchtledige, maakt de DKR een heftige neuslanding met doorrol en is het einde Dakar. Op de onboard beelden blijkt dat er zelf op het moment waarop het fout gaat rustig is in de cabine. Geen gil, geen schreeuw, geen gevloek. Het moment waarop je beseft dat het fout gaat was er niet. Deze zag geen van drieën aankomen. Terwijl de mannen uit de cabine klauteren bots er tot overmaat van ramp ook nog een rallyauto op de gecrashte truck. “We hebben nog geluk gehad” erkent Martijn. “Dat is goed je te beseffen, maar moet je ook niet te lang bij stil blijven staan.” Er brak een brandje uit en na het blussen er van werd de schade opgemaakt. Al snel werd duidelijk dat het einde rally zou zijn. Te veel schade, ook aan de rolkooi. Zou de truck nog weer kunnen rijden, dan wordt het op basis van de beschadigde rolkooi meteen afgekeurd voor verdere deelname. De beelden waarop Martijn zijn frustratie botviert middels een stevige vuistslag op de truck, leveren mooie televisie op waar de beleving en teleurstelling van af spat.

Na die teleurstelling wilde Martijn het liefst met een helikopter van de organisatie worden opgepikt en zo snel mogelijk weg. Maurik liet weten dat ze toch echt de knop om moesten zetten. De focus moest op het bergen van de truck en zorgen dat die weer in het bivak zou komen. De organisatie neemt motoren, quads en auto’s mee de woestijn uit, maar aan het bergen van trucks waagt men zich niet. Middels twee sleepjes wordt de truck eerst recht getrokken om vervolgens weer op de wielen te krijgen. Door het brandje zijn leidingen weggesmolten. Zo goed en zo kwaad het gaat worden die vervangen. Met vereende krachten en uren verder krijgt men de truck aan het rijden. Er is echter een waterprobleem en na een klein stukje richting openbare weg moet de truck op sleep. Die service wordt verleend door de Franse specialist Boucou.

De kater komt later. Als de dag na de crash alle teams aanstalten maken, het bivak verlaten en weer verder gaan met het rallyavontuur, blijft team Dakarspeed alleen achter. Ze hebben besloten zo spoedig mogelijk tergu te keren naar Nederland. Nog even is er gezelschap van Riwald Dakar Team, maar daar klinkt na verloop van tijd gejuich: de Hybride truck is hersteld en dan vervolgt ook dat team de Dakar. De karavaan van Dakarspeed zet koers richting haven om daar de trucks in te leveren voor transport terug. Tijdens een tussenstop en overnachting midden in de woestijn wordt de kater, rondom een kampvuur, enigszins weggespoeld. Er word een vlucht terug geboekt en tijdens de vliegreis in een vrijwel leeg vliegtuig ligt Martijn languit over drie stoelen te slapen. We hebben niet gevraagd waarvan hij droomde, maar duidelijk wordt wel dat de eerste dagen na terugkeer weinig van de rally gevolgd wordt. Fysiek heeft de crash voor stevige spierpijn gezorgd, maar blijkt na onderzoek dat er gelukkig geen blijvende schade is. “Behalve aan het ego!” voegt Martijn er wel bij. Gelukkig met een lichte glimlach, maar tekent de honger naar revanche. De Scania-International DKR 3 heeft een goede indruk achtergelaten, maar zoals Martijn zelf zegt: “Te weinig kilometers gemaakt om echt te weten waar de truck toe in staat is.” Als de truck weer terug is zal de schade preciezer worden opgenomen en zal hij en z’n legertje monteurs weer starten met herbouw, dan wel nieuwbouw. En zo zal de blik weer gaan richting Dakar 2022.